Een onverwacht resultaat

Na Sinterklaas komt Kerst. Een ijzeren wet waar niet aan te ontsnappen valt. Doordat de kerstvakantie vroeg valt dit jaar, is er voor mij maar één week om in de les aandacht aan kerst te besteden. Traditioneel wordt kerst bij ons op school gevierd op de donderdag voor de kerstvakantie. Er is dan een samenzang begeleid door de Spaarnetown Jazz Band en een kerstlunch. Dit jaar wordt dit standaardprogramma aangevuld met een kerst-live-en-playback-show en kerstconcertjes op vrijdag.
De concertjes worden mogelijk gemaakt door de stichting Live Music Now Nederland.

Deze stichting organiseert concerten van jonge musici op plaatsen waar normaal geen klassieke muziek klinkt. Denk aan verzorgingshuizen, gevangenissen, maar dus ook aan scholen voor speciaal onderwijs. In het kader van de kerstviering komen een harpiste en dwarsfluitiste concertjes spelen. We hopen dat ze wat rust en bezinning bij de leerlingen te weeg brengen in deze hectische decembermaand. De school heeft extra concertjes ingekocht zodat alle leerlingen ervan kunnen genieten. Een uitdrukkelijke wens van collega S die zo hiermee haar loopbaan als IB-er afsluit en gaat genieten van een welverdiend pensioen.
De kerst-live-en-playback-show is een nieuw initiatief van collega M. Een aantal klassen bereiden een optreden voor. Afhankelijk van het niveau wordt er live gezongen of geplaybackt. Omdat de aanlooptijd kort is gaat het meer om de gezelligheid dan om de prestatie. Ik heb daar altijd wat moeite mee. Voor dat je het weet sta je na de ene na de andere mislukte playback act te kijken. Zowel voor de artiesten als het publiek wordt het dan hangen en wurgen. Tijdens mijn muzieklessen besteed ik dan ook aandacht aan de optredens. Met een aantal simpele aanwijzingen kun je het niveau vaak al aardig opkrikken.
De VSO groep van juf S playbackt bijvoorbeeld een nummer van Frans Bauer. Helemaal hun ding. Juf S heeft met de leerlingen microfoons van wc-rollen en aluminiumfolie gemaakt. Tijdens de eerste doorloop staan vijf leerlingen van begin tot eind statisch naast elkaar de woorden te mimen. Ik heb met de leerlingen een opkomst en een aantal solo's geoefend zodat het geheel wat dynamischer werd. Juf S schreef alles gretig op.
Een leerling uit de klas van meester J dacht dat hij wel gitaar kon spelen. Hij had als surprise een kartonnen gitaar gekregen. Daarmee moest hij toch wel voor  een groot publiek een mooi stukje muziek kunnen spelen. Nadat hem enige realiteitszin was bijgebracht ontstond het idee om met heel de klas luchtgitaar te gaan spelen. 

Ik vond een geschikt stukje muziek en binnen de kortste keren stond de hele klas headbangend op zijn denkbeeldige gitaar te rammen. Vervolgens probeerde ik de leerlingen op het ritme van de muziek (djinkel bel, djinkel bel, djinkel ol die wee) hun luchtgitaar te laten bespelen. Het zag er gelijk een stuk muzikaler uit.
In de klas van juf A was er voor gekozen om het lied Santa Claus is coming to town te gaan zingen. We zongen het lied door, bespraken de tekst (waar gaat het eigenlijk over) en spraken af wie er in welk couplet een solo zou zingen. En toen gebeurde het: R zei "maar dat is toch het refrein, die tekst komt wel drie keer voor in het lied en de melodie is ook steeds hetzelfde." De mond van juf A viel open. Hier deed zich een gevalletje transfer voor. Terwijl we helemaal niet bezig waren met de vorm van de muziek, had R zoveel van de muzieklessen die er wel overgingen opgestoken, dat hij zijn opgedane kennis wist toe te passen. Alleen al om dit ene resultaat heeft de kerst-live-en-playback-show zijn waarde nu al bewezen. Ik ben benieuwd of er aanstaande donderdag nog meer onverwachte resultaten te zien zijn.